0015(001) Mateusz Ryczek – Planetony

1. Strzępy snu
2. Judith Le Monier - skrzypce
   Jakub Nowak - skrzypce
   Maria Jadziewicz - altówka
   Dariusz Dudzinski - wiolonczela
3. Kręgi Saturna
4. Paweł Jabłczyński - kontrabas
5. Seven Knocks
6. Chain Marimba Trio: Shoko Sakai, Arkadiusz Kątny, Conrado Moya
7. Ocean Europy
8. Flexible Orchestra
   Robert Kurdybacha - dyrygent
9. Miedziane Niebo
10. Katarzyna Dziewiątkowska-Mleczko - głos
    Mateusz Ryczek - live electronics
11. Metasonora
12. Orkiestra Muzyki Nowej
    Szymon Bywalec - dyrygent


 

Planetony to tony tonów z czaszkoskłonu Mateusza Ryczka. Mateusz ma układy w Układzie Słonecznym (Pierścienie Saturna, Neptun, Ocean Europy), jednak jego własny układ za słońce ma ŁAD. By kompozycja była ładna, w jej DNA musi tkwić jakaś "harmonia przedustawna". Szczególnie często jest to ciąg Lucasa (każda kolejna liczba jest sumą dwóch poprzednich: 2, 1, 3, 4, 7, 11, 18, 29, ...) oraz tzw. złota proporcja. Złota proporcja to liczba równa 1,61803..., ku której ciążą elementy ciągu Lucasa (11:7, 18:11, 29:18 etc.) i artyści - przed Mateuszem Ryczkiem m.in. Fidiasz, Botticelli, Le Corbusier i Xenakis. Kompozytor posługuje się także srebrną proporcją (0,4142) oraz całą serią wytopionych przez siebie akordów: złotym, srebrnym, miedzianym, żelaznym i bromowym. Przekładając abstrakcyjne prawa matematyczne na konkretne częstotliwości, M. Ryczek jest twórcą do kwadratu: powołuje do życia nie tylko utwory, ale i tworzywo, tkanki swoich ciał astralnych, planetony.
(Kacper Podrygajło)